Canım Örtmenim

 Hepimizin okullarda yaşadığı sorunlar var.Bunu herkes kabul ediyor ama çok az kişi bu sorunlar üzerine kafa yoruyor.Her yıl daha fazla şey isteniyor öğrenciden.Kayıt parası,aidat,fotokopi parası,spor parası…Bunlar maddi yönler tabi,işin bir de manevi boyutu var ki odur benim canımı sıkan.

 Eğitimin niteliksiz olması,devlet ücretsiz diye verdiği kitapların çoğunun daha kapağı bile açılmadan çöpe atılması,okullarda uygulanan kuralların çok katı olması,geçen sene patlak veren 45 santim,muhbir öğretmen gibi gayet saçma uygulamalar ve daha fazlası…
 Sınavlara hazırlanan öğrencilerin neredeyse hepsi dersaneye gitmek zorunda kalıyor.Okula sürekli paramızı ve zamanımızı veriyoruz,öğretmenlere saygı gösteriyoruz ama karşılığını ne kadar alabiliyoruz ?
 Her gün eve döndüğümde kendime soruyorum; bugün okulda 8 saat ders gördüm ve ne öğrendim ? Cevap hep kısa oluyor..
 Ya da bir öğretmen çıkıyor karşına beni arkadaşın gibi gör,bana her şeyi anlatabilirsin diyor.Sonra bir bakıyorsun bu öğretmen muhbir öğretmen çıkıyor,kılık kıyafetinden dolayı seni disipline gönderiyor,seni disiplin kuruluyla beraber sorguluyor.Sonra da ona güvenmemi,saygı göstermemi istiyor.Ne büyük çelişki..
 Ben okula başladığım zamanlarda çok az öğretmenin arabası vardı ama şimdi neredeyse her öğretmenin arabası var.Sanki bir öğretmenin arabası yoksa ona saygı duyulmuyor.Ve bu öğretmenlerin de çoğunun evi okula yakın.Ama bu öğretmenler yarım saat yoldan gelip de 2 dakika geç kalan öğrenciyi azarlamaktan da kendilerini alamıyorlar.Öğrenci sorunlarını anlamamakta,dinlememekte inanılmaz bir gayret gösteriyorlar.
 Günde sekiz ayrı öğretmenin dersine girdiğimiz oluyor ve bu öğretmenlerin hepsiyle de iyi geçinmek zorunda kalıyoruz.Bir insan bu kadar çok kişiyle iyi geçinebiliyorsa mutlaka kişiliğinden ödün veriyordur.
  Eğitim sorununa öğretmenlerin katkılarıydı bunlar*.

|Mertkan Ç.|
(yancı)