Çok Sesli Yaşamak

Ne sanıyorum ki ben kendimi
Bir kadının yutkunuşuna karşı koyabiliyorum.
Uyumama yardımcı olacak
Bütün gece süren fısıldamalarıyla
Sevişebilme şansım varken,
Isırmaktan kanamış iki dudak arasında olamıyorum.
Korkuyorum,
Doğada benzeri olmayan
Rengi bildiklerimi allak bullak eden
Ama doğallığına takılıp kaldığım
Saç tellerinde kaybolmaktan.

Ufak bir baş hareketiyle
Kör eden güneşten,gece karanlığına...
Ben oradayım işte
Görüyorsun ama dokunma
Yakıyor ellerin.

Süzülüyorsun ya gözlerimde
Üzerinde parmaklarının dans ettiği piyanonun
Tuşları oluyorum.
Müzik bazen sert,bazen naif.
-Beyazdan siyaha-

Kaybediyorsun çoğu kez kendini
Bir de bakıyorsun ki
Aynı melodideyiz,dönüp duruyoruz.
-Beyazdan siyaha-

Tırt popçuların bestelerinde değil ama
En baba cazcıların gırtlağındayız.

|Mertkan|