Çok Güzelleme

Sana sorularımı 

Hastalıklı duygularımı

                           kusursuz bir şekilde aktarmaya

Ne kadar istesem de 

Saf tutamadığım benliğimi

Bir türlü yapamayışım simgesi olan

Olmayan yüklemleri cümlelerdeki

Bitirip her şeyi 

Omzuna sarıldım

Her sabah izlediğim kuşların

Harabe evlerin aşınmış duvarlarına

O boşluklar işte

O boşluklara sığınmalar

Güven hissi 

Omzuna güvenmem

Ve bunların hepsi

Yani göç eden tüm kuşlar

Son kuşlar 

Biraz da

Birazdan yani

Kısa ve hızlı düşünce yumağından sonra

Kusursuz bulduğumda

Yine boşluklardan

Kitaptaki boş yerlerden alıntılarla

Burada olsan ama

Şu açıdan 

Her aç

En sevdiğim yanına

Yatsam

Bu hissi sende yazmaya,uyandırmaya ve anlatmaya

En azından bu eksikliği kapatmaya

Sarıp sarmalayan güvenli boşluklara

Kendimi saklamaya

Yüklem evet!

Gerek kalmayacaktı 

Yüklere,yüklemlere

Sabah ayazının kokusunu ciğerlerimize çekecektik

Biraz ürperti hariç 

Tüm kavramları unutup

Keşke gitseydim.

En azından 

Uzakta oluşun bahanesi olurdu

Her sabah uyanır uyanmaz

Sigara içmezdik,havayı koklardık

Denizi

Denizden gelen hafif rüzgarın

Omzundan ayırıp yüzüme vurduğu kokuyu.

Kahvaltıya çağıran kuşlar

Daha utangaç seslenirdi yavrularına

Sabah sabırsızları korna çalmayı bırakırlardı herhalde

Köpekler bir süreliğine izin verirlerdi bize 

Havlamayı bırakıp

Kapılar daha yavaş kapanırdı.

Öyle ya 

Kokun her şeyi değiştirebilir

Ya da sadece dünyamdakileri.

Ama ben olsam 

Rüya duvarlarından atlarken

Bu satırı okumazdım

Ve bunu da 

Rüya duvarlarından atlarken.

|Mertkan|
(yancı)