Vitamin.

Sen,
Yazıp yazabileceğim en uzun ve
En yoğun şiirdin şu genç yaşıma rağmen.
Saçının bir teline,
Sayfalarca yapıt çıkardı.



Gecenin çöküşü,
Benliğimizi belirtirdi.
Her şarkıda gözün gözüme çarpardı.
Her baykuş öttüğünde,
Dolaba koşar süt içerdim.
Bilirsin;
Bizler mangalda kül bırakmayıp,
Mangalı deviren insanlarız.
Bu yüzden kahraman olamayız.

Sen,
Aynadan göz kırpan ölüm'ü bile solladın.
Genç yaşta diri diri.
Dirilte dirilte.
Tekrar tekrar.

Otuz yaşını aşmış kadınlar dahil,
Çevirdiğim onca altın tabak.
Günlüğünü almak için bekleyen garsonun naifliği ve
Başarısı gibiydi,
Çabalarım.

Utansın kuşlar!
Denizler utansın!
Utansın bira şişeleri!
Utansın güneş!
Utansın!
Hepsi görebiliyor seni,
İstedikleri zaman.

Sen,
Beni pişirdin.
Oldum ben.
Eyvallah benden.

Şiir bitmiştir.

|zaGOR!|